Başlıkta bir ironi gibi gözükse de gerçekten bu kasabaya girdiğinizde heyecandan kalp ritminiz değişebilir. Arabayı park ettikten sonra köyün ana caddesine girdik. Yanımda sınıf arkadaşlarım Daria ve Micheal vardı. Ana cadde dediğime bakmayın. Öyle koca büyük bir cadde değil. Hafif yokuşlu. En yeni bina sanırım 100 yıllık.

Köy meydanına geldiğinizde belediyenin hazırladığı tabelayı göreceksiniz. Görülmesi gereken yerleri harita üzerinde belirlemişler ve bir rota çıkarmışlar. 13. yüzyıldan kalan sokak çeşmeleri, 15. yüzyıldan beri hiç bir değişiklik yapılmamış meydanlar tek tek belirtilmiş. Tabi ki köyün ana çekim yeri Farnese Sarayı. Buradaki olağanüstülüğü yazarak anlatamayacağıma eminim. Ancak şansımı deneyeceğim 🙂 Fotoğraflarda gördüğünüz gibi duvarlarda her cm. sanat ile dolu. Mimarisi ve duvar resimleri ile klasik bir Rönesans örneği. Ayrıca sarayın arka bahçesinden bir ormana çıkılıyor. Ormanın içinde ilerlerken karşınıza heyecanınızı doruk noktasına taşıyan bir çeşme, hemen önünde uzanan merdivenler ve saray peyzajı çıkıyor.